‘En ik kan ook al geen cello spelen’ huilde ik door de telefoon. Mijn vriend’s moeder was overleden en ik wist niet hoe ik hem kon helpen. Een gezamenlijke vriend had speciaal voor de gelegenheid een stuk gecomponeerd en dat op zijn cello gespeeld. Het was adembenemend mooi. Zelf had ik geen flauw idee wat voor bijzonders ik kon doen. En dat was een probleem, want ik was De Vriendin. Het was mijn plicht om naar voren te stappen en de held te zijn. Tot nu toe kwam ik echter niet verder dan hem een lafhartige knuffel geven, iets wat ik eigenlijk al dagelijks doe.

Relaties stuk door ingrijpende gebeurtenis
Sommige relaties lopen stuk op een ingrijpende gebeurtenis in het leven van een van de partners. Een ongeluk, ontslag, verlies van een ouder, een depressie..het kan zorgen voor afstand tussen jullie en als je daar niets aan doet kunnen er onherstelbare scheuren ontstaan.

Sommige stellen komen er echter sterker uit. Wat doen zij anders? Ik ben er achter dat de crux hem zit in verbinding maken, met de ander en met jezelf. Geweldloze communicatie biedt een aantal handvatten die mij geholpen hebben en die jij ook kan gebruiken.

3 tips voor als je partner in nood zit

1. Put on your own mask first. Hoe truttig het ook klinkt: geweldloze communicatie raad aan om eerst je eigen zuurstofmasker op te doen en dan pas die van je medepassagiers. Als je vriend iets overkomt betekent dat automatisch dat jou ook iets overkomt. Pijn in een geliefde triggert vrijwel altijd pijn in jou.

In het geval van het overlijden van mijn schoonmoeder kwam er pijn in me op over het feit dat mensen doodgaan in het algemeen, een gemis omdat ik haar nooit zonder Alzheimer heb kunnen ontmoeten en een zorg dat mijn vriend depressief zou worden en dat ik dat niet zou aankunnen. Maar omdat ik er vanuit ging dat mijn pijn MINDER groot was dan zijn pijn, stelde ik me in eerste instantie op als luisteraar en vroeg niet om hulp.

Het gevaar hiervan is groot, dus ik hoop dat je het volgende goed onthoudt:

Als je vriend en jij allebei pijn hebben, is er niemand om te luisteren.

Je kunt naar hem proberen te luisteren, maar zult geneigd zijn z’n pijn weg te willen hebben, omdat het pijn bij jou triggert. In Geweldloze Communicatie noemen ze dat ‘fixen’. Niemand wil gefixt worden: je partner voelt zich dan niet gehoord en de kans is groot dat jullie vast komen te zitten.

De oplossing: zorg dat er iemand anders is die eerst naar jou kan luisteren zodat jij ruimte hebt als je bij je vriend bent. Als hij vervolgens gehoord is door jou, heeft hij ook ruimte om jouw zorgen te horen.

2. Let op het label.
Labels als ‘vriendin’, ‘vrouw’, ‘dochter’, kunnen dingen helder maken, maar je ook opzadelen met allerlei ‘moetens’. Bij mijn vriend betrapte ik mij daar ook op. Ik had tijdens de voorbereiding van de begrafenis bij hem en zijn vader gelogeerd en wilde op een gegeven moment weer naar huis. Toen kwamen er gedachtes op als ‘Ik ben zijn vriendin, dus ik moet er nu wel continu voor hem zijn’. En: ‘Als zijn vriendin moet ik meer voor hem doen dan anderen in deze moeilijke situatie’.

Geweldloze communicatie raadt aan dit soort gedachtes te herkennen en je behoefte er achter te zoeken. In mijn geval had ik behoefte aan acceptatie en waardering van onze vrienden en zijn familie, dat ik wel ‘een goed vriendinnetje’ ben. Let op: zulke behoeftes zijn ok. Kijk alleen of er ook andere behoeftes in je leven, zoals zelfzorg. Wat voor mij hielp is vooral bij mijn vriend checken en dubbelchecken: vind jij het echt ok dat ik nu naar huis ga?

3. Gooi je ‘moeten’ uit het raam. En de ‘5 rouwfases’ erbij.
Vaak heb je allerlei ideeën over hoe je vriend iets hoort te verwerken. ‘Het is goed om te huilen’, ‘Je mag ook wel boos zijn’, ‘Je moet wel leuke dingen blijven doen’. Dit zijn gedachtes van jou en het helpt jullie verder om ze te zien als zodanig: ze zeggen iets over een behoefte van jou. Het zegt niets over wat het beste is voor je vriend. Die trekt zich misschien het liefst maandenlang terug in zijn mancave, blijkt tranen met tuiten te huilen op een moment dat jij het ongemakkelijk vind, of gaat meer drinken dan gewoonlijk.

In mijn geval was mijn vriend de eerste week verbazingwekkend ontspannen. ‘Dat is niet goed’, dacht ik, ‘hij heeft niet door dat zijn moeder echt dood is’. Dat laatste klopte. Dankzij Geweldloze Communicatie wist ik echter dat het geen enkele zin had om te zeggen wat hij moest doen in die situatie. Wat hij wilde was dat ik er was op het moment dat het niet volledig tot hem doordrong dat zijn moeder dood was, en dat ik er was op het moment dat dit wel in hem landde.

De waardering van mijn vriend
Waar het op neerkomt: help je vriend niet. Of in ieder geval niet op de automatisch piloot manier waarop je denkt dat goed is. Volg bovenstaande tips en check bij hem of het werkt wat je doet!

Dat heb ik zelf ook gedaan. Een week na de begrafenis vroeg ik aan m’n vriend of hij iets had gehad aan mij de afgelopen weken. Dit is wat hij zei:

‘Ik waardeerde dat ik het idee had dat je geen verwachtingen had: dat ik zou moeten huilen toen ze net was overleden, of dat ik stoer zou moeten zijn toen ik later wel huilde. Ik vertrouwde er op dat alles er mocht zijn. Je luisterde echt als ik het er over wilde hebben. En wat ook enorm hielp…dat je me steeds knuffelde!’

Nu ben ik benieuwd naar jou: wat was het meest pittige voor je van alles wat jouw partner is overkomen? Het hoeft niet zo groot te zijn als een overlijden, ook kleinere situaties kunnen flink uitdagend zijn..wat vond je er lastig aan? Deel het hieronder.

Zullen we kennis maken?

Ik zou je ook graag persoonlijk ontmoeten! Tijdens mijn gratis workshop leer ik je hoe je met behulp van geweldloze communicatie verbinding maakt met je partner in de meest uitdagende situaties, hoe je omgaat met afstand en conflicten en hoe je bij jezelf blijft in een relatie. Meld je gauw aan want het zit altijd vol!

liefs,
Marianne

P.s. Heb je een vriendin met een partner in een lastige situatie? Deel dit blog dan met haar!